Tot onze grote schrik en verdriet kwam bij IHLIA het nieuws binnen dat op vrijdag 28 juli Gon Buurman is overleden. Ze geldt als een van de belangrijkste fotografen van de ‘tweede feministische golf’, de brede heropleving van het feminisme tussen circa 1965 tot 1985.
Ze legde demonstraties vast, zoals Vrouwen tegen gedwongen heteroseksualiteit (1979) en Wij Vrouwen Eisen: abortus uit het Wetboek van Strafrecht (1980), maakte foto’s in vrouwencafé Saarein en schoot de omslagen van de Vrouwenkrant.
Beeld: Gon Buurman tijdens de tentoonstelling Lesbian Connexions in de Arthotheek Oost in Amsterdam in 1998. Ze wijst naar de foto die ook in haar boek Over Liefde staat
Toch zou de associatie met de vrouwenbeweging alleen haar tekort doen. Ze zag honderden mensen door haar lens. Vooral van lesbische vrouwen maakte ze iconische portretten en ze publiceerde in verschillende (foto)boeken.
Op de With Pridewebsite, een verhalenplatform dat Nederlands rijke lhbtiq-verleden onder de aandacht brengt en toonaangevende individuen in de spotlight zet, kun je lezen dat ze op veertigjarige leeftijd tijdens een vakantie in Frankrijk een camera mocht lenen en op slag verliefd was. Eenmaal thuis leerde ze zichzelf professioneel fotograferen door kritisch te kijken naar elk detail van elke foto die ze maakte.
Uiteindelijk staat de mens centraal in haar werk. Haar iconische portretten werden bekend om hun intieme blik op ongebruikelijke levensverhalen. Buurman fotografeerde met name sociale groepen die als minderheid werden beschouwd: ‘Ik heb heel veel mooie mensen ontmoet: niet qua uiterlijk, maar qua zijn. Het zijn voornamelijk vrouwen die ik ontmoet heb in mijn leven die zo anders zijn dan dat ik ben. (…) Daar leer ik van.’
In 1991 maakte zij het fotoboek Aan Hartstocht Geen Gebrek (tekst Karin Spaink). Een boek over handicap, erotiek en lichaamsbeleving van lichamelijk gehandicapten. Dit boek werd een doorbraak naar het grote publiek.
In 1995 maakte Gon Buurman het boek Over Liefde (tekst Marjo van Soest) waarover de pers schreef: Gon Buurman heeft de moed een positief fotoboek te maken met een duidelijk statement. Het lijkt haast ouderwets een fotoboek te maken over de meest kwetsbare band die er tussen mensen kan bestaan.”
Tekst loopt door onder afbeeldingen
Gon Buurman en IHLIA
IHLIA heeft sinds 1995 een goede relatie gehad met Gon. In 2014 zijn 890 zwart-witfoto’s gedigitaliseerd en opgenomen in het IHLIA-fotoarchief. Het geeft een mooi overzicht van het oeuvre van haar werk. Haar indrukwekkende fotoboeken zijn aanwezig in onze collectie.
Daarnaast waren er in 2017 twee verschillende selecties van haar werk te zien in de bibliotheek van Atria en het archief van IHLIA: De Intieme Blik.
Bij de opening van de tentoonstelling werd Gon Buurman onderscheiden met de Aletta Jacobspenning. Een mooie erkenning voor haar immense oeuvre.
Toen is ook onderstaande mini-documentaire over haar werk en leven verschenen.
