In 1912 richtten Jacob Schorer, Lucien von Römer, Arnold Aletrino en M.J.J. Exler de eerste Nederlandse lhbti-organisatie op, de Nederlandse Afdeling van het Wissenschaftlich-humanitäre Komitee. Samen met Hubert Schouten en Henri François zorgden zij vanaf het eind van de negentiende eeuw voor het belangrijkste tegengeluid in het debat over homoseksualiteit.

Terwijl de meerderheid van de wetenschappers, journalisten en politici homoseksualiteit als een zonde, ziekte of misdaad afschilderden, beschouwden zij homoseksualiteit als een natuurlijke variant en pleitten ze voor een rechtvaardige en gelijkwaardige behandeling van man-man- en vrouw-vrouw-relaties.

In zijn lezing voor de Vrienden van IHLIA vertelt Maurice van Lieshout over zijn onderzoek naar de onderlinge relaties tussen deze zes mannen en hun persoonlijke motivatie om zich publiekelijk te uiten over een destijds impopulair onderwerp. Hij bespreekt hun netwerk, hun werkwijze en de resultaten en betekenis van hun activisme.

Centraal staat de bijzondere en veelzijdige persoonlijkheid van Lucien von Römer (1873-1965), die als eerste in ons land wetenschappelijk onderzoek verrichtte naar seksuele en genderdiversiteit.

Tekst loopt door onder afbeelding

Over Maurice van Lieshout
Maurice van Lieshout (1953) publiceerde vanaf de jaren tachtig verschillende boeken en artikelen over de Nederlandse lhbti-geschiedenis. Hij is een actief lid van Queer U Stories, een collectief dat de Utrechtse lhbti-geschiedenis onderzoekt en de resultaten daarvan verspreidt via een website en andere media. Hij werkt aan een boek over de eerste generatie homoactivisten en met twee co-auteurs aan een boek over de Utrechtse queergeschiedenis.

Deze lezing wordt mede mogelijk gemaakt door de Vrienden van IHLIA en is gratis te bezoeken voor Vrienden van IHLIA (donateurs), overige bezoekers betalen 7 euro, die prijs is inclusief 1 consumptie.

Reserveren verplicht via: aanmelden@ihlia.nl