Durf te leven

Ferdinand beleefde meerdere ‘coming-outs’. De eerste keer vertelde hij het een vriendin dat hij van jongens houdt. Hij is dan 18. Ze bezoeken een keer het COC, maar dat is nog een brug te ver voor hem. Hij vindt het spannend en eng. Het is 1968.

Thuis komt hij er pas mee voor de dag als hij voor het eerst met een jongen naar bed is geweest, tegenover zijn moeder, die ongerust de hele nacht is opgebleven, bezorgd over waar hij was. Dan is hij 23. Zijn moeder vraagt hem het papa niet te vertellen, omdat hij ziek is. Een half jaar later sterft die aan kanker, zonder dat hij hem over zijn gevoel heeft kunnen vertellen. Traumatisch. De kast die even open was sluit zich weer.

Zijn seksuele gevoelens beleeft hij anoniem in de vele seksbioscopen, vooral in Amsterdam, die sinds het vrijgeven van de porno gouden tijden beleven.

Pas als hij dertig is gaat hij naar een ‘mannencafé’ en wordt verliefd op de eerste de beste man die hij ziet. Deze man leeft dan nog met een vrouw, maar samen ontdekken ze hun homoseksuele gevoelens en gaan naar het COC. Het is de tweede keer dat hij uit de kast komt. En beter.

Als een diepgevoelde relatie afbreekt op zijn 36e trekt hij zich terug uit het ‘homo’-uitgaansleven en houdt hij zich meer en meer bezig met zijn oude moeder. Zij verschijnen overal samen. Op vakantie en naar theaters, concertzalen en bioscopen gaat hij meestal alleen. Dat blijft zo tot ruim na haar overlijden op 89-jarige leeftijd. Hij dendert nog even door of er niets aan de hand is en dan gaat het niet meer.

Hij besluit psychische hulp te zoeken. Na ruim twee jaar praten met een psycholoog is eindelijk zijn coming-out voltooid. Nu pas voelt hij zich totaal vrij. Sinds enkele jaren heeft hij een vriend en voelt hij zich volkomen gelukkig. Ook over zijn leven als geheel. Omkijken in wrok ligt hem niet en heeft geen zin. Er valt niets te veranderen aan wat voorbij is.

Presentatie levensboek aan Ferdinand van Keeken

Zo’n 35 familieleden, vrienden, buren en kennissen waren 18 juni in het Nijmeegse Roze Huis voor de presentatie van het levensboek van Ferdinand van Keeken. Met als titel Durf te leven schreef hij samen met Sjaak Lammerts zijn levensverhaal.

Terugblikkend op zijn leven zegt Ferdinand dat hij drie keer uit de kast is gekomen: de eerste keer toen hij achttien was, maar nog wat ‘op de rem’ bleef; de tweede keer op zijn dertigste waarna hij een paar ‘wilde jaren’ beleefde en de derde keer is na de therapie van zo’n tien jaar geleden en hij eindelijk durft te zijn wie hij is. Zijn levensboek is zijn vierde coming-out wanneer het niet meer binnen de beslotenheid van de familie blijft en het als een bevrijding voelt.

Zoals elke verteller schonk Ferdinand een boek aan een instelling of organisatie naar keuze. In dit geval was dat het Nederlands Dagboek Archief. Het archief – onderdeel van het Meertensinstituut – verzamelt dagboeken van gewone mensen, omdat de geschiedenis van de gewone mens onderbelicht is in de geschiedschrijving. Ferdinand heeft toegezegd dat ook zijn dagboeken op den duur naar het archief gaan.