Foto: Eric de Keizer – Optreden in Hamburg (1978): vlnr Ruud Ploegmakers (voor de buikkusdans), Frank Picokri, Matthieu Heemelaar, Mattias Duyves, Gert Hekma. Joost Gijselhart, Fabiola, Leo Dullaart, Jules van der Veldt en Loek Jehee aan de piano

Daar zoemde het plotseling rond in 1975: er waren in Nijmegen homoactivisten de straat opgegaan die provocerend in jurkjes rondliepen en zichzelf Rooie Flikkers noemden. Rooie omdat ze links waren en omdat ook links moest veranderen. Flikkers omdat ze genoeg hadden van de ‘homo die het wel mocht zijn, maar vooral niet mocht doen’.

De acties van de Rooie Flikkers haalden de landelijke kranten. In de homoscene zelf wist men er niet goed raad mee. “Dat verwijfde … dat doe je toch niet … we proberen net te laten zien dat homo’s helemaal niet verwijfd hoeven te zijn! … maar hun acties, ja daar zit toch wel wat in.”

In hun eerste stuk in het (enige) landelijke homoblad Sek in september 1975 verklaarden ze juist niet ‘normaal’ te willen zijn. “Niks geen aanpassingen aan de hetero’s. We zijn niet fout. Nichterigheid is geen abnormaliteit”.

Zoektocht

De Rooie Flikkers werden bewonderd en verguisd. Dat was een positie waar ze van genoten. Het onderuithalen van zekerheden enerzijds en het assertief optreden als openlijke homo’s anderzijds was hun stijl.

Ze begonnen de zoektocht naar zichzelf met acties. Ze brachten als logo het nazi-teken van de roze driehoek vanuit Berlijn naar Nederland. Ze vierden het flikker zijn met een punkband en muziektheater en een nog steeds bestaand filmfestival. Ze begonnen een wetenschappelijk zoektocht en stonden aan de wieg van de universitaire Homostudies Amsterdam.

In deze tentoonstelling schetsen we een beeld van de kleine actiegroep en haar resultaten. Hun zoektocht naar een eigen identiteit, naar bewustwording, naar het vormgeven van de noodzaak tot verandering. De periode van onrust leidde tot een grote groep zelforganisaties onder de roze vlag van het Roze Front.

Verandering? Dat moeten we zelf doen!

Gert Hekma

De tentoonstelling valt samen met het afscheid van (ex-)Rooie Flikker Gert Hekma als docent bij het Amsterdam Research Centre for Gender and Sexuality van de Universiteit van Amsterdam. Hij begon in 1984 als docent Homostudies in de lijn van de Rooie Flikkers.

Ook verzorgde hij dat jaar de Mosse-lezing: Een halve eeuw homoacceptatie uit de kast; van onbereikbaar ideaal tot ontoereikend perspectief.