Ans Brugman
Schrijver: Hannah van Herk
Boek 11.
Na een zeer strenge en begrenzende kindertijd braken in haar pubertijd thuis heftige conflicten uit in het gezin waar Ans Brugman opgroeide. Ans verliet al vroeg het ouderlijk huis.
Ze trouwde, scheidde, en werkte voor de gemeente voor ze ging studeren aan de Universiteit van Amsterdam. Ze vond liefde en raakte die weer kwijt.
Ans ontworstelde zich aan het milieu waar ze uit kwam. Eind jaren negentig vocht zij tegen een zware depressie, maar Ans vocht zich terug en vond kracht in de liefde voor muziek en filosofie en schoonheid. Ze leerde cello spelen.
Op haar 62ste jaar begint Ans Brugman in haar eigen woorden weer samen te vallen met de persoon die zij was toen ze een jaar of 16 was: ‘Ik ben van binnen 16 of 17 gebleven’. Hoofd en hart komen sinds een tijd weer samen.
